Architektura betonowa powoli przestaje budzić kontrowersje. Nie jest to oczywiście dobry prognostyk dla jej trwania w roli awangardy światowej sztuki. Jednak jej komercyjny sukces i uznanie betonu za materiał przyjazny wpływa na ogólne uznanie odbiorców. Jej piękna chropowatość staje się coraz bardziej atrakcyjna. Taki stan obecnej architektury i jej dążenie do coraz większego rozbicia formy zmusza architektów do stosowania betonu jako najodpowiedniejszego materiału. Stan sztuki, jaki pokazuje nam współczesna architektura, teoretycy przewidywali już wiele lat temu. W roku 1966 Juliusza Goryński architekt i historyk sztuki wieszczył nowe podejście do estetycznego odbioru tak powszechnych dziś niestabilnych (pozornie) form budynków. W swoich pracach poszukiwał obiektywnego podejścia do kryteriów estetycznych, podkreślał, że: „Świadomość materialnego charakteru i przeznaczenia użytkowego budowli wywołuje w człowieku uczucie niepokoju, jeżeli kompozycja architektoniczna nie potwierdza fizycznej stateczności budowli i bezpieczeństwa w jej użytkowaniu. Doświadczenie wydaje się potwierdzać, że wpływa to jednocześnie i na ocenę estetyczną. Oznacza to, że budowli, w których kompozycja wywołuje niepokój o ich bezpieczeństwo, nie uznajemy za piękne lub zadowalające estetycznie. Jednak technika budowlana jest zmienna. Wprowadzenie do praktyki budownictwa materiałów o wyższej wytrzymałości i lepszej konstrukcji pozwala na realizowanie budowli, które mierzone skalą dawniejszych wymagań wytrzymałościowych pozornie grożą zawaleniem. Budowle takie są uznane za brzydkie, dopóki nowa technika nie wejdzie w powszechne użycie i wpłynie na nowe ukształtowanie poczucia bezpieczeństwa budowli”. Obecnie mamy już pewność, że to beton jest tym materiałem, który może oswoić współczesnego odbiorcę z nowością w architekturze. Ten materiał, jego odporność i wytrzymałość pomaga w okiełznaniu lęku i akceptacji estetycznych walorów współczesnej architektury z jej niestabilnością i rozbiciem formy. Taka akceptacja może być skutkiem przyzwyczajenia użytkowników do tego niesamowitego materiału i zaakceptowania jego brutalnej formy, przydatnej współcześnie nie tylko w militarnych budowlach. Dziś przede wszystkim jest on potrzebny do tworzenia dzieł sztuki. Jest to już faktem, że rodzi się wkoło nas nowa kategoria architektury, którą możemy jednoznacznie nazwać – architekturą betonową. Należy podkreślić to, co jest najważniejsze dla jej miłośników – jest ona oderwana od konkretnego stylu budowania, co umożliwia jej stanie się „stylem” samym w sobie. I co najważniejsze może teraz pretendować do miana nowego, prawdziwego dzieła sztuki.

I takie poszukiwanie nowych dzieł sztuki przeświecały organizatorom już XIX edycji Konkursu Architektura Betonowa 2018. Konkurs jest od dwudziestu lat organizowany wspólnie przez Stowarzyszenia Producentów Cementu oraz Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej.

W dniu 22 października 2018 odbyła się uroczystość ogłoszenia wyników zeszłorocznej edycji oraz otwarcie wystawy pokonkursowej. Jak co roku prace były eksponowane w Galerii Politechniki Krakowskiej „GIL”. Nadesłane prace dyplomowe oceniało Jury w składzie: Przewodniczący Jury: Prodziekan Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej Prof. dr hab. inż. arch. Kazimierz Kuśnierz, Sędzia Referent: Dziekan Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej Dr hab. inż. arch. Jan Słyk, Prof. PW. A członkami Jury byli takżę: Dziekan Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej Dr hab. inż. arch. Klaudiusz Fross, Prof. PŚ (w tym roku bez prawa głosu), Komisarz Konkursu Dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski, Prof. PK, reprezentant Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej Dr inż. arch. Wojciech Niebrzydowski oraz Szef Marketingu Stowarzyszenia Producentów Cementu Inż. Zbigniew Pilch. Jury nominowało do nagrody piętnaście z nadesłanych prac. Z projektów nominowanych przyznano dla autorów i promotorów prac Wyróżnienia oraz Nagrody Główne Równorzędne.

W uroczystości wzięli udział: Prorektor PK ds. nauki prof. dr hab. inż. Tadeusz Tatara, Prorektor PK ds. ogólnych, dr hab. inż. arch. Andrzej Białkiewicz, pordziekan WA PK prof. dr hab. inż. arch. Kazimierz Kuśnierz, Przewodniczący Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN prof. dr hab. inż. Kazimierz Furtak, prodziekan WA PK dr hab. inż. arch. Katarzyna Łakomy, prodziekan WA PK dr inż. arch. Rafał Zawisza, szef marketingu Stowarzyszenia Producentów Cementu inż. Zbigniew Pilch, prezes SARP Oddziaż Kraków arch. Biś Lisowski, profesorowie i studenci uczelni architektonicznych oraz przedstawiciele mediów.

3 Równorzędne Nagrody otrzymali:

Praca nr 7. Autor: arch. ALEKSANDRA KOZOŁUB
Tytuł pracy: Eluwium: Polis nurkowe, Zatoka Galway
Promotor: Dr inż. arch. Ada Kwiatkowska
Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej

Praca nr 14. Autor: arch. MICHAŁ PRZETACZEK
Tytuł pracy: Winnica Wieliczka
Promotor: Dr inż. arch. Piotr Wróbel
Wydział Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Praca nr 16. Autor: arch. ANNA KALETA
Tytuł pracy: Biblioteka Politechniki Krakowskiej
Promotor: Dr hab. inż. arch. Marcin Charciarek
Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej

Laureatom nagrodzonych projektów wręczono statuetki Architektura Betonowa, autorstwa prof. Dariusza Kozłowskiego oraz cztery tysiące złotych.

Idea konkursu, eksponowanie estetycznych i konstrukcyjnych walorów betonu w architekturze znalazła wyraz w nadesłanych pracach konkursowych, a jej realizacja w projektach była podstawą przyznania nagród. Na zakończenie uroczystości organizatorzy ogłosili chęć organizacji XX jubileuszowej edycję konkursu – Architektura Betonowa 2019.

Wszystkich zainteresowanym zapraszamy na stronę konkursu http://www.beton.arch.pk.edu.pl.